Przez ponad sześćdziesiąt lat Neues Museum w Berlinie było niedostępne dla zwiedzających, a jego ruiny przypominają o zniszczeniach spowodowanych przez II wojnę światową. Ale w 2009 roku neoklasycystyczny budynek przeszedł niezwykłą transformację, stając się jedną z najbardziej znanych atrakcji miasta. Dzięki innowacyjnemu projektowi brytyjskiego architekta Davida Chipperfielda muzeum z powodzeniem łączy przeszłość z teraźniejszością, prezentując odwiedzającym wyjątkową mieszankę starożytnych kolekcji historycznych i nowoczesnych elementów.

W muzeum znajdują się dwie stałe kolekcje, Ęgyptisches Museum und Papyrussammlung (Muzeum Egipskie i Kolekcja Papirusów) oraz Museum für Vor- und Frühgeschichte (Muzeum Historii Przed i Wczesnej). Obejmujące cztery tysiąclecia Muzeum Egipskie zawiera mumie, rzeźby i sarkofagi, w tym kultowe Popiersie Nefertiti. Tymczasem Muzeum Historii Przedwczesnej i Wczesnej prezentuje artefakty od epoki kamienia do średniowiecza, w tym berliński złoty kapelusz i czaszkę neandertalczyka.

Muzeum Neues zostało zamówione przez Fryderyka Wilhelma IV Pruskiego w 1843 r. I otwarte dla publiczności w 1855 r. Podczas II wojny światowej muzeum doznało znacznych zniszczeń, a większość jego artefaktów została zniszczona w wyniku bombardowań. W 1986 r. rząd NRD rozpoczął projekt renowacji, ale dopiero w 1997 r. architekt David Chipperfield wygrał zlecenie na rozpoczęcie przebudowy Neues Museum. Jego propozycja wymagała wyważonej mieszanki starego i nowego, zachowując pierwotną strukturę przy jednoczesnym poszanowaniu szkód wyrządzonych przez wojnę. Jego projekt spotkał się z pewnym sceptycyzmem tradycjonalistów, ale odbudowa rozpoczęła się w 2003 roku, a muzeum zostało ponownie otwarte w 2009 roku.